Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Κανείς δεν ορίζει τίποτα

Οι γιορτές πλησιάζουν και οι χαρές παραμερίζουν..
Είναι η συναισθηματική φόρτιση των γιορτών.. Είναι που η καρδιά μπλέκεται με την λογική τόσο γλυκά, που όποιος και αν βγει νικητής σε αυτό το παιχνίδι θα νιώσεις το ίδιο χαμένος..
Σκέφτεσαι τόσα πολλά.. Η μία σκέψη ακολουθεί την επόμενη χωρίς όμως να υπάρχει καμία λογική συνέχεια.. Το μυαλό ψάχνει με την λογική και η καρδιά προσπαθεί να επικεντρωθεί στο συναίσθημα, μα κανείς δεν βγάζει άκρη κι εσύ νιώθεις τόσο κουρασμένος, εξαντλημένος από τα αλλεπάλληλα ερωτήματα που σε βασανίζουν.. Δεν ξέρεις τι θέλεις, μπερδεύεσαι. Ψάχνεις να βρεις το σωστό, το λάθος .. Μα τελικά ποτέ μου δεν κατάλαβα ποιος ορίζει τι είναι σωστό και ποιο το λάθος; Άραγε ξέρει κανείς ποιο είναι ορθό και ποιο όχι ; Ίσως εκείνος ξέρει τι θα πει να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος, ίσως πάλι να είναι η απόλυτη δυστυχία .. Βλέπεις;
Κανείς δεν ορίζει τίποτα.
Είμαστε οι επιλογές μας, οι σκέψεις μας, τα συναισθήματα μας ..
Σωστό ή λάθος, ορθό ή μη .. Κανείς δεν θα μάθει ....

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Το δικό μας παραμύθι ...


Από μικρή διάβαζα παραμύθια για ιππότες ...
Θαύμαζα την εξέλιξη του βασιλιά Αρκτούρου ...
Μαγευόμουν από τον θρύλο του Αγίου Δισκοπότηρου ...
Τώρα η ζωη μου είναι ένα παραμύθι από μόνη της ...
Με όμορφες και άσχημες στιγμές ...
Το μόνο διαφορετικό είναι ότι μέσα στην μαγεία του μπορεί να μην υπάρχουν δράκοι με φωτιές,
αλλά ένας ιππότης ...
Μπορεί να του λείπει το άσπρο άλογο, αλλά έχει τα φτερά του ...
Φτερά αγγέλου, που τον βοηθούν να με ανεβάζει ψιλά ...
Σε ένα παλάτι, πάνω από τα σύννεφα ... ♥

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Η δική μας Ιθάκη ..


Ένα γκρίζο παγωμένο πρωινό, μόνη στο σπίτι .. Να παίζει θλιμμένη μουσική και να μου φέρνει μία μεγάλη λύπη .. Τα μάτια απλά να βουρκώνουν, δίχως γιατί .. Δίχως αιτία .. Να τρέχει η λογική, σε πράγματα -αστεία- .. Κι όμως να μην σου φεύγει αυτή ε στεναχώρια από τα μάτια .. Μα, τρέχει το νου και γίνεσαι κομμάτια .. Σκέφτεσαι πολλά, την ζωή, το μέλλον, το μετά ..

Τότε, είναι οι στιγμές που το νου κάνει τα πιο ταξίδια και τις μεγαλύτερες διαδρομές .. Που κάθε δρόμος σε βγάζει σε χίλια δύο άλλα μικρά στενά .. Κάποια μοιάζουν δύσβατα και κάποια άλλα τόσο μακρινά .. Μα είσαι εκεί, και πρέπει να επιλέξεις .. Πρέπει να βρεις τον δικό σου δρόμο, να ακολουθήσεις τις δικές σου σκέψεις, την δική σου καρδιά .. Κανείς δεν θα σου επιδείξει πιο μονοπάτι είναι το καταλληλότερο καθώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει κάτι τέτοιο..
Άλλοι, που μοιάζουν τόσο δυνατοί, τόσο όσο να μπορούν να περάσουν έως και εκείνο το ορμητικό ρέμα, δεν τα καταφέρνουν τελικά .. Κι άλλοι πάλι, οι πιο αδύναμοι όπως τους λένε, έχουν τόσο δυνατά πιστεύω, που καταφέρνουν να περάσουν κάθε μονοπάτι, εύκολο ή όχι και να βρουν τον προορισμό τους ..

Την δική τους μακρινή Ιθάκη .. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι, ούτε το πόσο δυνατός μοιάζεις ..
Πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου, για να πιστέψουν και να βασιστούν κι όλοι οι υπόλοιποι πάνω σε εσένα ..

Καλό ταξίδι, θα σε περιμένω στην δική μου Ιθάκη, όταν κι αν την βρω ποτέ .. Καλή μας τύχη.

‎~Όνειρα~

‎Όνειρα ...
Εκεί που οι κρυφές μας σκέψεις και επιθυμίες είναι ελεύθερες...

Χωρίς προσποιήσεις και εγωισμούς...
Στα όνειρα ζούμε, ότι θέλουμε και δεν μπορούμε, στην πραγματικότητα...
Με άτομα που μας λείπουν... Που δεν μπορούμε ή δεν γίνετε να έχουμε..
Εκεί παρέα με άπειρες σκέψεις, ζούμε το όνειρο..
Ακόμη κι αν είμαστε από τους ανθρώπους που κάνουν την ζωή όνειρο, κι όχι όνειρα για την ζωή..
Ζούμε, χωρίς να ξέρουμε για το αύριο.. Ακόμη κι όταν είναι αβέβαια μέχρι και το τώρα....


Πάει καιρός που έφυγες... Ξέρω, σου λένε πως σ'έχω ξεχάσει!! Μα...


Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Το απίθανο, πιθανό ..

Η νύχτα ήταν μαγική .. Με τον ουρανό σκοτεινότερο από κάθε άλλη φορά, αυτά τα μικρά άψυχα, αλλά γεμάτα ζωή πλάσματα, έλαμπαν όσο περισσότερο μπορούσαν σαν να έκαναν διαγωνισμό ποιανού η λάμψη είναι ισχυρότερη ..

Ξεχώρισα ένα μοναχικό, μικρό και σχεδόν αόρατο αστέρι, το πιο ασήμαντο θα μου έλεγε κανείς αν έτρεχε στον λογισμό μου .. Ήταν όμως το πιο όμορφο! Μου φάνηκε πως έδινε την δική του μάχη να κρατηθεί στην ζωή .. Τρεμόσβηνε, αλλά ήταν αποφασισμένο να μην υποκύψει στο σκούρο του ουρανού ..

Κάποιος μου είπε πως δεν σβήνουν τόσο εύκολα τα αστέρια .. Ήθελα να το πιστέψω (!) μα τα μάτια μου άλλα μου έδειχναν .. Ήταν εκεί ψιλά, μόνο του, απομακρυσμένο από όλα τα άλλα, τρεμόπαιζε ..
Φαινόταν πως η δύναμη της φύσης το αναγκάζει να πεθάνει, αλλά αυτό είχε πάρει την απόφασή του και αντιστεκόταν σθεναρά τον θάνατο! Η μοναξιά του, ο αγώνας του αλλά και αυτή η αίσθηση ασήμαντου που άφηνε, μου θύμισε εσένα,εμένα κι όλους τους άλλους γύρω μας, καθώς και εμείς οι ίδιοι έτσι είμαστε! Άλλοι μοναχικοί, σχεδόν αόρατοι κι ασήμαντοι για μερικούς ανθρώπους .. Άλλοι πάλι, οι ομορφότεροι από κάθε άλλο άτομο τρυγύρω ..

Η παρομοίωση αυτή δεν θα έλεγα πως είναι τυχαία ..Αν βάλεις κι εσύ τον εαυτό σου στην θέση του μικρού αυτού άστρου θα δεις πως έχετε τόσο πολλά κοινά .. Παρά όλες τις δυσκολίες, τις "ανώτερες" από εσένα δυνάμεις, εσύ προσπαθείς να πας κόντρα σε αυτές! Έχεις την αποφασιστηκότητα κ την δύναμη να αντισταθείς στο κατεστημένο και να χαράξεις την δική σου μορφή .. Ναι, μερικές φορές μοιάζει απίθανο κάτι τέτοιο, μα σκέψου πως .......


Την επόμενη ημέρα, την ίδια ώρα, στο ίδιο σημείο, υπήρχε ένα άστρο, το ίδιο άστρο !!!

Σίγουρα δεν ήταν τυχαίο, αφού είχε νικήσει την μάχη .. Κι έλαμπε εκεί ψιλά ξανά !!

Είχε νικήσει την μάχη, είχε κάνει το απίθανο, πιθανό !!!

Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Τέλειες ατέλειες (;) ..

Μα τι κι αν όλα μοιάζουν ιδανικά; Τι κι αν θέλεις όλα να είναι τέλεια; Τίποτα δεν είναι πραγματικά άριστο από κάθε οπτική γωνία..

Ο κάθε ένας έχει την δική του κρίση, τις δικές του βλέψεις, τον δικό του τρόπο κριτικής και αξιολόγησης των καταστάσεων και γενικότερα όλων των θεμάτων στην ζωή του.. Όσο κι αν κοπιάζεις να φτάσεις το άπταιστο, τόσο απομακρύνεσαι από αυτό.. Για την ακρίβεια, οτιδήποτε δεν είναι "εσύ", δεν μπορεί να είναι όμορφο και μην απορείς γιατί. Απλά δεν είναι αυθεντικό!

Παλεύουμε καθημερινά ακατάπαυστα. Επιδιώκουμε με αλλεπάλληλες προσπάθειες  να φτάσουμε εκεί, που δεν είναι κανείς άλλος, στην κορυφή.. Η πορεία είναι δύσκολη, δύσβατη, μοναχική.. Ακόμη και οι πιο δυνατοί δεν την αντέχουν, καθώς δεν είναι αυτό που πραγματικά επιθυμούν, αυτό που πραγματικά θέλουν να αγωνιστούν..

Οι δυσκολίες, οι τρικυμίες, οι συγκρούσεις είναι πολλές, διαδοχικές κ ατελείωτες.. Χρειάζεσαι πολλή ενέργεια και αληθινή επιθυμία για να φτάσεις στον στόχο σου, τον προορισμό σου! Κάπου εδώ είναι η τελική φάση διαφοροποίησης του κάθε ανθρώπου.. Εδώ, σε αυτή την φάση φαίνεται αν χαράζεις το δικό σου μονοπάτι ή απλά προσπαθείς να ρίξεις στάχτη στα μάτια του κόσμου ακολουθώντας το ίδιο μονοπάτι με άλλους που προηγήθηκαν και απλά αγωνίζεσαι για την πρόκριση ή αλλιώς την πιο πιστή αντιγραφή!
Κάθε τι που αντλείς από μέσα σου είναι μαγικό, πανέμορφο, αληθινό. Η κάθε μικρή ή μεγάλη ατέλεια σε διαφοροποιεί από όλους τους υπόλοιπους..

Για εμένα αυτή είναι η τελειότητα! 

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Η φυγή δεν είναι λύση ..

   Είναι στιγμές που το μόνο που ποθείς πραγματικά, είναι να φύγεις.. Να ξεφύγεις από το τώρα.. Να ξανά ζήσεις με την σκέψη σου το χθες.. Να ταξιδέψεις στα μέρη που αγάπησες, στα μέρη που νοστάλγησες.. Ξέρω καλά, πως αυτές οι σκέψεις σε πονάνε τόσο, όση είναι η χαρά που σου δίνουν.. Ναι, αυτό το ελαφρύ χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλη σου, το έχω μάθει καλά.. Είναι πολλά τα μέρη που θα ήθελες να είσαι.. Να ζήσεις ξανά τις ίδιες στιγμές, με τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια συναισθήματα..
   
   Είναι φορές που όλα αυτά σε πληγώνουν τόσο πολύ, που το μόνο που θέλεις είναι να βάλεις ένα μεγάλο Χ  και να συνεχίσεις την ζωή σου, σαν να μην συνέβει τίποτα, ποτέ.. Μα δεν είναι έτσι.. Μόνο κερδισμένος μπορείς να βγεις από τις αναμνήσεις σου.. Μπορείς να δεις τα λάθη σου, να τα κατανοήσεις και να μην τα επαναλάβεις.. Ναι, "τα'παν κι άλλοι"  θα σκεφτείς και θα έχεις δίκαιο, όμως πραγματικά όσοι προσπάθησαν να μάθουν από τα λάθη τους και επιδίωξαν να μην τα επαναλάβουν,κάποια στιγμή τα κατάφεραν..
 
   Από την άλλη, αυτή η ζάλη εξαιτίας των αμέτρητων σκέψεων που στοιχειώνουν το μυαλό σου έχει μία τραγική γλυκύτητα.. Φέρνει ένα παράξενο, γλυκανάλατο συναίσθημα.. Οι αναμνήσεις γίνονται
δύναμη αυτή την φορά, όχι δάκρυ.. Παίρνεις θάρρος να αντιμετωπίσεις το τώρα.. Τότε η ανάγκη για φυγή εξαφανίζεται.. Συνήθως αυτή είναι η στιγμή που παίρνεις τις πιο σοβαρές αποφάσεις στην ζωή σου.. Σε πλημμυρίζει ένα κύμα αισιοδοξίας και αποφασιστικότητας.. Οδηγήσε σε παρορμητικές κινήσεις.. Μα ακόμη κι αν δεν ξέρεις το αποτέλεσμα αυτών, είσαι πεπεισμένος πως θα είναι καλό και πως κάτι θετικό θα βγει στο φως μέσα από τις καλά κρυμμένες πτυχές του εγώ σου.. Όσες φορές κι αν σκεφτείς τι πας να κάνεις, δεν θα οδηγηθείς σε διαφορετικό συμπέρασμα.. Νιώθεις πως κρατάς τον κόσμο στα χέρια σου και πως τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει..

   Η αρχική σου επιθυμία για φυγή, εξελίσσεται σε μία περίεργη μορφή πόνου που μεταμορφώνεται σε κάτι μαγικό.. Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίζεις  τα λάθη σου, μα είναι πολύ χειρότερο να μην αντλείς τα θετικά στοιχεία αυτών.. Μάθε από τα λάθη σου, μάθε από τα λάθη άλλων.. Πάρε δύναμη και αντιμετώπισε το, τώρα !