Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Κούρσες επιλογών!


Πρώην, νυν και αυτοί που βρίσκονται κάπου εκεί στο μέλλον..
                               
                              Πριν. Τώρα.. Μετά… 

                     Κάτι σαν κούρσες που τελείωσαν.
                        Κούρσες που είναι σε εξέλιξη..
                    Κούρσες που προγραμματίστηκαν…
                  Κούρσες που θα προγραμματιστούν….
 

                                         Τύχη . . . 
 

Ίσως οι επιλογές σου σε συνάρτηση των επιλογών άλλων να ονομάζεται τελικά
                                                       «Τύχη»
κι όχι αυτό που έχουν αποδεχτεί όλοι ως …. «άγνωστο κι απρόσμενο γεγονός που συνέβη,έτσι απλά,χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο,από μία άγνωστη αιτία».
 
Αλήθεια, θα μπορούσες να πεις πως οι σχέσεις, βασίζονται στην «Τύχη» ;

Ή μήπως θα μπορούσες να ισχυριστείς πως το παρελθόν σου, το παρόν σου και το μέλλον σου πραγματοποιείται με βάση τον παράγοντα «Τύχη» ;

                                   ~Some people doesn’t give a fuck~

Πιστεύεις πως αυτό είναι καλό;
Ή ακόμη κι αν αυτό είναι το «σωστό»..
Ποιος ορίζει στην τελική τι είναι «σωστό» και τι όχι;
Βασίζεται και το «σωστό» σε αυτόν τον παράγοντα που ονομάσαμε «Τύχη» ;
Κι αν ναι, εσύ τι κάνεις;
Το δέχεσαι και προχωράς;
Ή μήπως «πρέπει» να το αμφισβητήσεις και ψάξεις να βρεις το «πως» και το «γιατί» ;

Μία κούρσα ενός ερωτήματος, βρίσκει στην πορεία της μία κούρσα ενός άλλου..
Καταλήγοντας σε …….



                                                                      Πάρα πολύ «κίνηση» !!

Το μέτρημα...


   Είναι στιγμές που κάθεσαι να μετρήσεις τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου.. Αυτούς τους οποίους είσαι σχεδόν σίγουρος πως θα σου στέκονται στα εύκολα και στα δύσκολα. Αυτούς τους οποίους έχεις κοντά σου χωρίς κάποιο προσωπικό τους όφελος. Ίσως να είναι πάρα πολύ, μα πόσους από όλους αυτούς είσαι σίγουρος πως θα είναι πραγματικά εδώ για εσένα; Όλοι ή κανείς..
   Κάθεσαι να τους μετρήσεις.. Άλλοτε σου βγαίνουν λίγοι, κι άλλοτε πολλοί .. 
Damn! 
   Πάρε τα πράγματα με την ρεαλιστική τους όψη κι όχι με αυτή που προφανώς θα σε βόλευε. Ποτέ δεν σου βγαίνουν πολλοί στο μέτρημα αυτοί οι άνθρωποι, μακάρι να σου έβγαιναν! Κάθε άλλο παρά να πολλαπλασιάζονται, γίνεται στην τελική. Κι όμως, αυτή είναι η αλήθεια, όλο και λιγοστεύουν, όλο και μειώνονται με έναν δραματικά μεγάλο αριθμό. Στην ουσία όμως, δεν υπήρξαν ποτέ τόσοι πολλοί ώστε αυτό να σε ανησυχεί. Το συμπέρασμα που βγάζεις είναι πως απλώς τελικά μειώνονται οι πιθανότητες να αποκτήσεις τέτοιους ανθρώπους. Ίσως και να μην μπορέσεις να αποκτήσεις τελικά κανέναν, ποτέ. (Όπως και να έχει αυτό είναι κάτι που δεν είσαι σε θέση να το ξέρεις οπότε δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί ιδιαίτερα.) Αν είσαι τυχερός πάλι, μπορεί να καταφέρεις να αποκτήσεις μερικούς και να συνεχίσεις το μέτρημα. Πάντοτε όμως τα δάχτυλα του ενός χεριού σου περισσεύουν.. Κι αυτά του επόμενου χεριού, ποτέ δεν γεμίζουν.
   Ίσως και να ακούγεται κάπως μακάβριο, μα είναι άραγε σε θέση κανείς να ισχυριστεί το αντίθετο; Χωρίς καμία αμφιβολία θα μπορούσες να υποστηρίξεις πως …. «Όχι, δεν υπάρχει κάποιος με αντικειμενική άποψη που να μπορεί να μας διαψεύσει».