Αληθινή ζωή ή ζωή από ταινία;

Πόσες χιλιάδες ταινίες; Πόσες εκαντοτάδες ιστορίες; Πόσα δεκάδες βιβλία;
Ευτυχισμένοι άνθρωποι. Ποικίλες καθημερινότητες. Ξεκάθαρα συναισθήματα.
Όλα τόσο λυτά κι απλοϊκά. Τόσο θετικά και τόσο εύκολα.
Κάθε πρόβλημα με δεκάδες λύσεις. Κάθε αυτοσχεδιασμός απόλυτα ακριβής και πετυχημένος.
Φαντασία ή πραγματικότητα ή μήπως απλές σκέψεις παρουσιασμένες τόσο αντικειμενικές;
Ουτοπικά αληθινά βιώματα; Λίγο από όλα; Τίποτα από όλα αυτά;
Δειλή που έγιναν ήρωες. Ψεύτες που παύλευαν για την αλήθεια. Αλήτες για το σωστό.
Διχασμένες προσωπικότητες με σκοπό. Δυνατοί χαρακτήρες χωρίς στόχους.
Σιωπές που κάνανε αντίλαλο. Κραυγές πνιγμένες στη βοή του κενού.
Μόνοι άνθρωποι μέσα στο πλήθος. Παρέες στο απόλυτο τίποτα.
Άνθρωπο πλασμένοι ο ένας για τον άλλον, πάντοτε μαζί.
Κάθε ανθρώπινη σχέση απόλυτα αληθινή.
Η ευτυχία ένα βήμα μπροστά. Η δυστυχίας αμέτρητα χιλιόμετρα μακρυά.
Κάθε βαθιά ανάσα και η απόλυτη ανακούφιση. Κάθε άγχος προσωρινό και λίγο.
Οι αποστάσεις; Σαν ένα πάτημα κουμπιού στο τηλέφωνο για την επόμενη εξαρχόμενη κλήση.
Κόκκινα μάτια από δάκρυα χαράς κι απλά βουρκωμένα σε στιγμές λύπης.
Περίπλοκα επιλέγεις εσύ να αντιμετωπίσεις, μα δεν είναι ποτέ έτσι όπως τα αντικροίζεις εσύ.
Κι αν πράγματι δεν ισχύει αυτό. Τι κάνεις; Πως το αλλάζεις; Διαχειρίζεται;
Χαζοί άνθρωποι υποκρινόμενοι τους ευφυείς. Πονηροί άνθρωποι να νιώθουν άτροτοι.
Και τι; Έξυπνοι δεν υπάρχουν; Άφαντοι πίσω από ταμπέλες ηλιθίων; Ή μειωνότητες;
Το 90% των ανθρώπων πιστεύει πως το 90% είναι χαζοί.
Το 100% των ανθρώπων πάρ'αυτά νιώθει να ανήκει στο 10%.
Είναι αστείο και συνάμα τραγικό.
Πέρα για πέρα όμως αληθινό.
Ο λόγος;
Μυστικό.