Το απίθανο, πιθανό ..

Η νύχτα ήταν μαγική .. Με τον ουρανό σκοτεινότερο από κάθε άλλη φορά, αυτά τα μικρά άψυχα, αλλά γεμάτα ζωή πλάσματα, έλαμπαν όσο περισσότερο μπορούσαν σαν να έκαναν διαγωνισμό ποιανού η λάμψη είναι ισχυρότερη ..

Ξεχώρισα ένα μοναχικό, μικρό και σχεδόν αόρατο αστέρι, το πιο ασήμαντο θα μου έλεγε κανείς αν έτρεχε στον λογισμό μου .. Ήταν όμως το πιο όμορφο! Μου φάνηκε πως έδινε την δική του μάχη να κρατηθεί στην ζωή .. Τρεμόσβηνε, αλλά ήταν αποφασισμένο να μην υποκύψει στο σκούρο του ουρανού ..

Κάποιος μου είπε πως δεν σβήνουν τόσο εύκολα τα αστέρια .. Ήθελα να το πιστέψω (!) μα τα μάτια μου άλλα μου έδειχναν .. Ήταν εκεί ψιλά, μόνο του, απομακρυσμένο από όλα τα άλλα, τρεμόπαιζε ..
Φαινόταν πως η δύναμη της φύσης το αναγκάζει να πεθάνει, αλλά αυτό είχε πάρει την απόφασή του και αντιστεκόταν σθεναρά τον θάνατο! Η μοναξιά του, ο αγώνας του αλλά και αυτή η αίσθηση ασήμαντου που άφηνε, μου θύμισε εσένα,εμένα κι όλους τους άλλους γύρω μας, καθώς και εμείς οι ίδιοι έτσι είμαστε! Άλλοι μοναχικοί, σχεδόν αόρατοι κι ασήμαντοι για μερικούς ανθρώπους .. Άλλοι πάλι, οι ομορφότεροι από κάθε άλλο άτομο τρυγύρω ..

Η παρομοίωση αυτή δεν θα έλεγα πως είναι τυχαία ..Αν βάλεις κι εσύ τον εαυτό σου στην θέση του μικρού αυτού άστρου θα δεις πως έχετε τόσο πολλά κοινά .. Παρά όλες τις δυσκολίες, τις "ανώτερες" από εσένα δυνάμεις, εσύ προσπαθείς να πας κόντρα σε αυτές! Έχεις την αποφασιστηκότητα κ την δύναμη να αντισταθείς στο κατεστημένο και να χαράξεις την δική σου μορφή .. Ναι, μερικές φορές μοιάζει απίθανο κάτι τέτοιο, μα σκέψου πως .......


Την επόμενη ημέρα, την ίδια ώρα, στο ίδιο σημείο, υπήρχε ένα άστρο, το ίδιο άστρο !!!

Σίγουρα δεν ήταν τυχαίο, αφού είχε νικήσει την μάχη .. Κι έλαμπε εκεί ψιλά ξανά !!

Είχε νικήσει την μάχη, είχε κάνει το απίθανο, πιθανό !!!